روضه

شام است ولی شام غریبان حسین است

از خـون جگـر لالـه فشـانید کـه امشب

در مقتل خون، فاطمه مهمان حسین است

نازل شده قرآن همه در مطبخ «خـولی»

یا کوفـه پر از نغمۀ قرآن حسین است؟

دریا جگـرش سوختـه و آب شـده، آب

لب‌تشنۀ لعل لب عطشـان حسین است

ای بـاد بـه زخـم تن اکبـر که رسیدی

آهسته بزن بوسه که این جان حسین است

زینب نگهش بر قـد خم‌گشتۀ زهرا

زهرا نگهش بـر تن عریان حسین است

صحرای بـلا گشتـه پـر از لالـه و ریحان

گل‌هاش همه زخم فـراوان حسین است

در تشنگــی روز جــزا چشمــۀ کوثــر

چشمی‌ست که می‌گرید و گریان حسین است

از بس‌که کریم است کریم است کریم است

در مقتل خون شمر، ثناخوان حسین است

ترسـم کـه بـه آتش بکشانـد همه‌جـا را

«میثم» که پر از شعلۀ سوزان حسین است
سازگار
*****

اشعار بیشتر در  ادامه مطلب

ای شیعیان امشب شام غریبان است            جسم حسین عریان اندر بیابان است

شام غریبان است                                      زینب پریشان است                      

در کربلا امشب نور دل حیدر                          با نوجوانانش افتاده اند بی سر

در خاک و خون غلطان عباس نام آور               عریان به دشت کین جسم شهیدان است

شام غریبان است                                      زینب پریشان است          

اطفال شه امشب در دشت ویلانند                آن بی کسان امشب چون مرغ بی بالند

بی خانمان امشب از جور کین نالند               بر نیزه ها امشب رأس شهیدان است

شام غریبان است                                      زینب پریشان است          

امشب عزیز فاطمه بی بال و پر گشته            از جور کین اطفال شه بین بی پدر گشته

اندر حریم شاه دین پرشور وشر گشته            در خیمه گه سجاد دین چون بید لرزان است

شام غریبان است                                      زینب پریشان است                                  

امشب میان قتلگه آن به جدل کافر                 سازد جدا دست حسین از بهر انگشتر

سازد جدا دست حسین از ضربت خنجر           زین بار غم ارض وسما گریان و نالان است

شام غریبان است                                      زینب پریشان است 

خدایا ، خدایا ، شده شام غریبان (2)                               بسوزد ، بسوزد ، چرا خیمه طفلان (2)

امان از دل زینب – که خون شد دل زینب

عزیز دل زهرا حسین جان کجایی (2)                                      ز رگهی بریده ، مرا کن تو صدا (2)

امان از دل زینب – که خون شد دل زینب

ز تیر و خنجر ، سراغ تو بگیرم (2)                                     گل بی سر زینب دعا کن که بمیرم (2)

امان از دل زینب – که خون شد دل زینب

بخواند نشسته ، نماز شب خود را (2)                                    بیا یاری زینب ، فتادم دگر از پا (2)

امان از دل زینب – که خون شد دل زینب

امشب که شب شام غریبان حسین است

با فاطمه هم ناله یتیمان حسین است

از خیمه رود سوی شما شعله آتش

سوزان دل طفلان پریشان حسین است

یا رب به سر سید سجاد چه آمد

در خیمه سرا آن گل بوستان حسین است

گلها شده پرپر زدم نیزه و خنجر

بر روی زمین پیکر عریان حسین است

در آن صحرا چه کند زینب کبری

بی یار و معین خواهر گریان حسین است

ای کرببلا اهل حرم را تو خبر کن

زهرا ز جنان آمده میهمان حسین است

عزاداران ، سینه زنان ، شب شام غریبان حسین است ، امشب امام زمان عزادار است برای مصائب عمه اش گریه می کند ، برای دست های بریده عمو جانش عباس گریه می کند .آقا سرت سلامت ، آی دلهای کربلایی امشب با زینب و امام سجاد برای غریبی حسین گریه کنید . قربان دل شکسته زینب ، پرستار بچه های حسین ، بچه ها را آرام می کند یکی سراغ بابا را از عمه می گیرد (عمه جان بابا ) یکی سراغ عمو را

شام غــــــــــــــریبانِ مـــــــــــولای شهیدان است

ارض و سَما گریان بــــــــــــــر حالِ یتیمان است

زینب ز دوری برادر دل پـــــریشان می شود(2)

دخت علی فــــــــــــــــــردا در جمع اسیران است

فــــــــــــــــردا سکینه می کند در کربلا غوغا بپا

گوید کنار پیکر بـــــــــــــابش به صد شور و نوا

من آمدم بـــــــــــا تو چسان، بی تو روم از کربلا

همـــــــــــــراه من ای گُل، خار و مُـغیلان است

فــــــــــــــــردا رقیه در خرابه آه و افغان می کند

ایـــــــن بــــلبل شوریده دل، دلها پریشان می کند

ویرانه را از اشک خود، همچون گلستان می کند

از دوری بـــــــــابش، در آه و افغــــــــــان است

آسمان امشب از چه گریان است                   چونکه امشب شام غریبان است

آسمان امشب از چه گریان است                   چونکه امشب شام غریبان است

پر ز نور امشب خانة خولی است                   در تنور امشب رأس مهمان است

بر حسین امشب آسمان گرید                       هم زمین امشب هم زمان گرید

جبرئیل اندر لامکان گرید                               چونکه امشب شام غریبان است

                          آسمان امشب از چه گرید

                          چونکه امشب شام غریبان است

 کربلا امشب بیت الاحزان است                     بی کفن نعش نوجوان است

زینب از این غم زار و گریان است                    چونکه امشب شام غریبان است

                          آسمان امشب از چه گرید

                          چونکه امشب شام غریبان است

جسم شه امشب در بیابان است                  زیر تیغ و نی چاک و عریان است

پایمال از سم ستوران است                          چونکه امشب شام غریبان است

                          آسمان امشب از چه گرید

                          چونکه امشب شام غریبان است

اهل بیت امشب زار و گریانند                         بر سر اجساد شهیدانند

کودکان از غم زار و نالانند                             چونکه امشب شام غریبان است

                          آسمان امشب از چه گرید

                          چونکه امشب شام غریبان است

فاطمه امشب کربلا آید                                با همه حوران نینوا آید

دل پریشان با صد نوا آید                               چونکه امشب شام غریبان است

                          آسمان امشب از چه گرید

                          چونکه امشب شام غریبان است

با نوا گوید ای حسین من                             ای حسین نور دو. عین من

تا ببینند حزن حزین من                                چونکه امشب شام غریبان است

                          آسمان امشب از چه گرید

                          چونکه امشب شام غریبان است

یا علی بازاز سوی طفلانت                           سوی طفلان زار و عطشانت

بین دمی حال ای یتیمانت                            چونکه امشب شام غریبان است

                          آسمان امشب از چه گرید

                          چونکه امشب شام غریبان است

یا رسول الله کربلا بنگر                                 یکدمی سوی نینوا بنگر

خود نه تنها با انبیا بنگر                                چونکه امشب شام غریبان است

                          آسمان امشب از چه گرید

                          چونکه امشب شام غریبان است

بین حسینت را اندر این هامون                      با تنی صد چاک خفته اندر خون

زینب از داغش گشته چون مجنون                 چونکه امشب شام غریبان است

                          آسمان امشب از چه گرید

                          چونکه امشب شام غریبان است

یارسول الله این حسین تست                       این همان نور دو عین تست

حالیا وقت شور و شین تست                        چونکه امشب شام غریبان است

                          آسمان امشب از چه گرید

                          چونکه امشب شام غریبان است

هست محزون در نوا امشب                          نوحه گر بهر شهدا امشب

لطمه بر صورت در عزا امشب                        چونکه امشب شام غریبان است

                          آسمان امشب از چه گرید

                          چونکه امشب شام غریبان است

                                                                          (محزونی)

وای حسین وای حسینم کجاست                  وای حسین وای حسینم کجاست 2

می رود از کرببلا خواهرت                             مانده به صحرای بلا پیکرت

زینب غم دیده به صد ابتلا                            گشت چو در دام بلا مبتلا

عزم سفر کرده به شام بلا                            وای حسین وای حسینم کجاست 2

جان اخا حالت زارم نگر                                دام غمت گشته دچارم نگر

سوی سفر  از این دیارم نگر                          وای حسین وای حسینم کجاست 2

جان اخا این تو و این کربلا                             این من و این ره سوی شام بلا

این تو و این پیکر در خون شنا                        این تو و این کشتگان

این  من و این بی کسان                              وای حسین وای حسینم کجاست 2

این تو این وادی و این ساربان                        این من و این خولی و شمر و سنان

این تو و آن بجدل شوم اینزمان                      این تو این سرزمین ، این من و این مشرکین

این من و این عابدین                                   وای حسین وای حسینم کجاست 2

می رود شاه ببین خواهرت                           همسفرم با سر مهر افسرت

چون نگرم قاتل بد اخترت                              نموده رأست به نی، روان من  او را ز پی

ناله کنان همچو نی                                    وای حسین وای حسینم کجاست 2

می روم و مانده در این جا دلم                       دل نکشاند به سوی محملم

هجر تو زد شعله به آب و گلم                        بی تو چسان رهسپار – شوم مَنِ دل فکار

به دیده اشکبار                                          وای حسین وای حسینم کجاست 2

می روم ای کشته صد پاره تن                       باد خداحافظت ای بی کفن

می شوم الحال جدا از تو من                        کشتة تیغ جفا – سپارمت بر خدا

                                      ای شه بی اقربا

                          وای حسین وای حسینم کجاست 2

                                                                          (آذر)

بگذار ناله از جگر خود برآورم

جانم بگیر تا شب غم را سرآورم

وقی برای گریه ندارم،نگاه کن

باید که کودکان تو را دربرآورم

جسمی نمانده تا که سپر بیشتر شود

چشمی نمانده تا که دو چشمی تر آورم

باید دو طفل بی نفس ِ زخم خورده را

از زیر خارهای بلا پرپر آورم

باید که چند کودک ترسیده ی تو را

از خیمه های مانده در آتش درآورم

از دل بی شکیب می خوانم

مثل ابن شبیب می خوانم

بس که مضطر شده دل زارم

ذکر اَمَّن یجیب می خوانم

کی داره روضه می خونه امشب،امشب کی اَمَّن یجیب گرفته دور زینب

سر نهادم به دامن خیمه

یه سئوال بپرسم رد شم،کدوم خیمه؟

سر نهادم به دامن خیمه

از حسین غریب می خوانم

اولین شبی است که حسین رو از من جدا می کنند

رفتم ز کویت با آه و افغان

بردامن من دست یتیمان

مظلوم حسین جان (2)

تو خفته در خون در طرف هامون

من رو به سوی شام غریبان

مظلوم حسین جان (2)

هذا فراقٌ بینی و بینک

ای وای بر من از درد هجران

مظلوم حسین جان (2)

زین پس من و تو دایم حالی

تو با شهیدان من با اسیران

مظلوم حسین جان (2)

مران یکدم ساربان اشتر

ناقه زینب رفته اندر گل

بده ظالم مهلتی آخر

زان که من دارم عقده ها در دل

مرا ناقه تا که بنشینم

برسر نعش شاه مظلومان

مران ناقه زان که من دارم

از جفای شمر ناله و افغان

مران یکدم ساربان اشتر

ناقه زینب رفته اندر گل

بده ظالم مهلتی آخر

زان که من دارم عقده ها در دل

عمه جان دیشب به لب آوای دیگر داشتیم

سایه مهر پدر پیوسته بر سر داشتیم

تا که بابا بود از دشمن به دل بیمی نبود

گرچه از سوز عطش ما دیده تر داشتیم

خیمه ها راهی برای یورش دشمن نداشت

تا عموئی همچو عباس دلاور داشتیم

گیسوی ما را خبر از این پریشانی نبود

تا که دل ما را در کمند زلف اکبر داشتیم

تا که قاسم بود ما را خاطری آسوده بود

هم عنانی همچو عبدالله و جعفر داشتیم

در کنار گاهواره ذبا وجود تشنگی

ذکر با قنداقه شش ماهه اصغر داشتیم

تا که بابا بود ما را صورت نیلی نبود

گرچه داغ سیلی و رخسر مادر داشتیم

قصه میخ در و گنجینه اسرار را

نقش لوح سینه گدلهای پرپر داشتیم

تازیانه خوردن ما را کسی باور نداشت

گرچه بر بازوی مادر نقش یاور داشتیم

    ژولیده

دانلود روضه

رفتم از کوی تو و پیش تو جامانده دلم

پیش تو مانده و از سینه جدا مانده دلم

گفتم اسباب سفر جمع کنم با دقت

زینب جان مگه چیزی مونده بود جمع کنی؟هر کی یه چیزی زده زیر بغلش داره از یک جایی فرار میکنه،تو کوفه وقتی زن خولی نصف شب از خواب بلند شد دید خونه اش نورانیه،اومد توی مَدبَخ سر ابی عبدالله رو پیدا کرد دیوونه شد سر ابی عبدالله و بغل کرد ،دوید تو خیابون و کوچه،هی داد میزد میگفت:مردم شوهرم برام سر بریده آورده،یه مرتبه دید از هرخونه ای یه نفر بیرون اومد یکی یه پیراهن خون آلود دستش گرفته،یکی یه جفت گوشواره دستش گرفته،زنهای کوفه داد میزنند،چرا این سوغاتی ها اینقدر خون آلوده؟از همه جانسوزتر یه وقت دیدن یه خانمی دوید،یه گهواره چوبی زیر بغلشه

دانلود روضه

از تو صحرا با صدای زنگ اُشترا به پا خواست

همگی بیایید سوار شید کاروون راهی صحراست

میون لشکر اعدا دیگه زینب تک و تنها

سوار ناقه ها کرده همه بچه های زهرا

ببینید از روی ناقه همه ی چشم ها به زینب

حالا همه سوارند از اون بالا دارند نگاه میکنند،این عمه یه روزی سوار ناقه شده،نمیدونی چه جوری سوار شد،چه شوکتی،بنی هاشم ،جوانها بازو به بازوی هم دادن،نیمه ی شب یه دیوار درست کردند،یه وقت سایه ی عمه مون رو کسی نبینه،عباس اومد زانو گرفت،علی اکبر اومد محمل گرفت،خود حسین علیه السلام زیر بغلای بی بی رو گرفت،حالا اهلبیت دارند از بالای ناقه ها نگاه میکنند،عمه تنها مونده پایین،چه جوری میخواد سوارشه؟

امشب که شب شام غریبان حسین است

با فاطمه هم ناله یتیمان حسین است

از خیمه رود سوی شما شعله آتش

سوزان دل طفلان پریشان حسین است

یا رب به سر سید سجاد چه آمد

در خیمه سرا آن گل بوستان حسین است

گلها شده پرپر زدم نیزه و خنجر

بر روی زمین پیکر عریان حسین است

در آن صحرا چه کند زینب کبری

بی یار و معین خواهر گریان حسین است

ای کرببلا اهل حرم را تو خبر کن

زهرا ز جنان آمده میهمان حسین است

عزاداران ، سینه زنان ، شب شام غریبان حسین است ، امشب امام زمان عزادار است برای مصائب عمه اش گریه می کند ، برای دست های بریده عمو جانش عباس گریه می کند .آقا سرت سلامت ، آی دلهای کربلایی امشب با زینب و امام سجاد برای غریبی حسین گریه کنید . قربان دل شکسته زینب ، پرستار بچه های حسین ، بچه ها را آرام می کند یکی سراغ بابا را از عمه می گیرد (عمه جان بابا ) یکی سراغ عمو را

از عمه می گیرد ، عمه جان عمو جانمان عباس چه شد ؟ یکی سراغ علی اکبر می گیرد ، یکی سراغ قاسم را می گیرد ، خانم رباب هی صدا می زند : علی اصغرم کجایی ، قربان لبهای تشنه ات برم علی جان ، قربان قنداقه پر خونت برم پسرم ، من از شما  عزاداران سئوال می کنم مگر رسم نیست داغدیده را تسلیت بگویند ؟

نمی‌دانم امشب باید از کدام غربت گفت؛ چه روضه‌ای خواند؛ و مصیبت کدامین غریب را بازگو نمود.
آیا از بدن پاره پاره حسین علیه السلام بگوییم که عریان در گودال قتلگاه افتاده است؟ یا از بدن عباس علمدار که نه سر در بدن دارد و نه دست؟
آیا از علی اکبر بگوییم که صورت پیامبرگونش را بر نیزه برافراشته اند؟ یا از علی اصغر شش ماهه که اینک در گهواره خاکی خویش به خواب ابدی رفته؟
آیا از یاران حسین علیه السلام بگوییم که غریبانه در گوشه گوشه میدان جان باخته اند؟ یا از کودکان حسین علیه السلام که غم یتیمی و اسیری، یکجا بر آنان وارد شده است؟
از غریبی بگوییم یا از مظلومیت؟ از وفا بگوییم یا از پیمان‌شکنی ؟ از عطش بگوییم یا از آتش ؟ از عشق بگوییم یا از زینب ؟

جلسه10

جلسه11

جلسه 12

استاد میر باقری