روضه

۱- هنگامی که رسول الله صلّی الله علیه و اله و سلّم حضرت زینب را در آغوش کشید و صورت به صورت او نهاد، یک مرتبه به جای خنده و خوشحالی گریه کرد. این منظره به شدت فاطمه زهرا علیهاسلام را نگران ساخت و هراسان علت گریه پدر را پرسید؟
حضرت فرمود: این دختر در آینده به مشکلات و مصائب دشواری گرفتار خواهد شد؛ آنگاه فرمود: یا بَضعتی و قُرة عینی من بکی علی مصاب هذه البنت، کان کمن بکی علی أخویها الحسن والحسین؛  ای پاره تنم! ای نور دیده ام! هر کس بر او و بر مصائب او گریه کند، پاداش و مزد او مانند ثواب کسی است که بر برادرش حسن و حسین گریه کند».   سحاب رحمت ،ص815. 

۲- « یحیی مازنی» که از علمای بزرگ و راویان حدیث است میگوید:« مدتها در مدینه در همسایگی علی علیه السّلام در یک محله زندگی می کردم. منزل من در کنار منزلی بود که « زینب» دختر علی عیلها السّلام در آنجا سکونت داشت. حتی یک دفعه هم، کسی حضرت زینب را ندید و صدای او را نشنید. او هرگاه میخواست به زیارت جدّ بزرگوارش برود، همیشه  شبانه به زیارت رسول الله مى‏رفت ؛در حالى که امام حسن در سمت راست و امام حسین در سمت چپ و امیرالمؤمنین در مقابل و جلوتر از او حرکت مى‏کرد. وقتى نزیک قبر مى‏رسیدند، على زودتر مى‏رفت نور چراغ مسجد را کم مى‏کرد؛ مبادا  چشم نامحرمى به عقیله‏ى بنى‏هاشم بیفتد و سنگینى نگاهى زینب  را بیازارد. یک روز امام حسن علیه السّلام علت این کار را سؤال کرد، حضرت فرمود: اخشی ان ینظر أحد الی شخص اختک زینب؛از آن می ترسم که کسی در روشنی خواهرت را ببیند».الارشاد ج 1 ص353

۳- قسم به حضرت زینب
مرحوم آیت الله حاج میرزا احمد سیبویه به نقل از شیخ حسین سامرائی می‌فرمودند:در آن ایامی که در سامرا مشرف بودم، روز جمعه‌ای طرف عصر به سرداب مقدس رفتم، دیدم غیر از من احدی نیست و من حالی پیدا کرده و متوجه مقام صاحب‌الامر شدم، در آن حال صدایی از پشت سر شنیدم که به فارسی فرمود:به شیعیان و دوستان ما بگوئید که خدا را قسم دهند به حق عمه‌ام حضرت زینب که فرج مرا نزدیک گرداند . وظایف شیعیان در زمان غیبت، ص 124.

۴- محدث محلاتی می نویسد زن یزید پشت پرده نشسته بود ، یک وقت دید صدای تلاوت قرآن می آید به کنیز گفت کنیز این صدا برای من خیلی آشناست ،  وقتی مدینه بودم حسین صبحها قرآن میخواند، صدا خیلی شبیه صدای حسین است، گفت اتفاقا این خود حسین است که دارد قرآن میخواند، زن یزید گفت حسین کجا مجلس آلوده ی شوهرم کجا؟ گفت خود حسین که تو مجلس نیست این  سر بریده ی حسین است  که قرآن می خواند ، دوان دوان آمد تو مجلس، گفت یزید پس این سری که به دستور تو از بدن جدا کردند با چوب خیزران به لب و دندانش جسارت میکنی سر عزیز زهرا حسین است ، یزید بلند شد ردایش را روی سر همسرش انداخت ، گفت آبرویم را بردی به مجلس نامحرمان آمدی ،گفت نانجیب من را پشت پرده نشانده ای اما ناموس علی در مقابل نامحران مانده است. ریاحین الشریعه ج 3 ص 191. مقتل خوارزمی ج 2ص73. بحار الانوارج 45 ص 142

 ۵- اشک خون
یکى از القاب زینب کَعبة الْرَذایا است؛ یعنى اى کعبه‏ى آزارها. وقتى بیت‏اللّه الاحرام مشرف شدى، چهار طرف قبله است،به هر طرف مى‏توانى نماز بخوانى،
وقتى زینب را به بازار شام آوردند از هر چهار طرف زینب را مى‏زدند، یکى باسنگ مى‏زد، یکى با چوب مى‏زد، یکى ناسزامى گفت.
وقتى اسرا؛ دختران و زنها و بچه‏ها را به مجلس یزید آوردند، شخصى به یزید رو کرد و گفت این دختر (فاطمه بنت الحسین) را به عنوان کنیز به من ببخش. فاطمه خود را به دامن عمه‏اش زینب انداخت، یک جمله گفت همه را به گریه انداخت، گفت: عمه اگر کسى یتیم بشود کنیز هم مى‏شه؟
علامه جزایرى مى‏نویسد: در همین لحظه سر خونین ابى عبدالله چشمهایش را باز کرد،یک نگاه به اسرا کرد،یک نگاه به فاطمه‏اش کرد یک نگاه به رقیه و سکینه کرد تا به زینب رسید چشمهایش را روى هم گذاشت، از گوشه‏ى چشم ابى عبدالله قطره‏ى خونى جارى شد...
علامه مى‏گوید به نظر من ابى عبدالله خواست بگوید زینب من از چشمهاى تو خجالت دارم،خواهرم شرمنده‏ام. معنى خون تازه چى بود؟یعنى مردم اگر براى اسیرى خواهرم زینب خون گریه کنید جا دارد.

http://www.mousavibaroogh.blogfa.com/