روضه

 شهادت در سنین نوجوانى عالمى دارد

براى دوست جان دادن به سینه مرهمى دارد

 

به هفتاد و دو یار باوفاى کربلا سوگند

کنیم آن یار را یارى که یاران کمى دارد

 


شدیم آواره صحرا به عشق زاده زهرا

که راه سُرخ پاک عاشقى پیچ و خمى دارد

 

براى آنکه بینى خود نشان التماس ما

بیا که چشمه چشمان ما هم زمزمى دارد

 

نه بهر خود براى مادرت گرییم از آنکه

عدو در لحظه سیلى چه دست محکمى دارد

 

حسینا خون ما رنگین‏تر از طفلان زینب نیست

خوشا بر مادر ما که چو زینب همدمى دارد

 

به یاد قاسم و عبداللَّه و شش ماهه نازت

رُخ شرمنده ما همچو لاله شبنمى دارد

 

اگر چه جسم ما کوچک ولى روح بزرگ ما

براى فرش زیر پاى تو از خون یمى دارد

 

بیا اى دلبر بى‏سر که در این لحظه آخر

گلوى پاره ما بر تو خیر مقدمى دارد

 

شاعر:ژولیده نیشابوری