پیامبر (ص) رد میشد .صدای گریه کنیزی را شنید .دلش طاقت نیاورد ؛رحمة للعالمین است. پرسید چرا گریه میکنی ؟گفت :می ترسم به خاطر تاخیرم مواخذه شوم.پیامبر (ص)او را همراهی کرد و پیش مولایش واسطه شد که اذیتش نکند .گفت:اقا قربان قدمتان !نه تنها اذیتش نمی کنم بلکه به یمن قدم شما آزادش هم میکنم. یا رسول لله !صدای گریه کنیزی را شنیدید، طاقت نیاوردیدوتحمل نکردید ؛پس چه میکردید، اگر صدای گریه های کودکان امام حسین رازیر تازیانه ها ی دشمن میشنیدید؟ ان هنگامی که دشمن به سمت خیمه ها حمله ور شد و خیمه ها را آتش زد. امام سجاد (ع) فرمود:(علیکن بالفرار)
وای بر انان که ال مصطفی را میزدند
در میان شعله ها ریحا نه ها را میزدند
در میان دختران و خیل زنها بیشتر
عمه سادات ناموس خدا را میزدند
هم میان خیمه گه هم در میان قتله گه
دسته گلهای بهشت مرتضی را میزدند
منبع:کتاب گریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست
انتشارات: صبح امید
- جمعه ۲۸ آذر ۹۳
- ۱۲:۳۲