مرکز نشر و دانلود متن روضه ، صوت روضه، کلیپ روضه، کتاب های مقتل ،شعر، مداحی و غیره
شبهه:
پیام امام حسین (ع) به ایرانیان قبل از محرم:
از این همه لطف و ارادت شما به من سپاسگزارم اما به جای پرداختن میلیاردها تومان به مداحان برای گریاندن شما ، آن را هزینه خنداندن یتیمی کنید. به جای کمک کردن به هیئت و مسجد ، مسکنی برای بی سرپناهان بسازید، به جای آزردن بدن خود با کوبدن بر سر و سینه درد بیماری را جویا شوید با تمام هزینه هایی که در این ده روز می پردازید می توانید شهرکی برای درماندگان بسازید . من جانم را برای بشریت دادم شما هم چنین کنید.
همیشه باید حواسمان به دو چیز باشد
نطفه افراد
و لقمه ای که می خوریم....
هر کس بر این لباس عزا طعنه می زند
فردا برای یک نخ آن هم اسیر ماست
چراسوگوارى مى کنیم؟! مىگویند اگر امام حسین علیه السلام پیروز شد، پس چرا جشن نمىگیریم؟ چرا گریه مىکنیم؟
آیا این همه گریه در برابر آن پیروزى بزرگ شایسته است؟
آنها که این ایراد را مطرح مىکنند، «فلسفه عزادارى» را نمىدانند و آن را با گریههاى ذلیلانه اشتباه مىکنند.
«گریه» و جریان قطرههاى اشک از «چشم» که دریچه قلب آدمى است، چهارگونه است:
گریه مادرى که از دیدن فرزند دلبند گمشده خویش، پس از چندین سال، سر داده مىشود، و یا گریه شادى آفرین و رضایت بار عاشق پاکبازى که پس از یک عمر محرومیّت معشوق خود را مىیابد گریه شوق است.
بسم الله الرحمن الرحیم
هر فعل اختیاری مخلوقات دریک سطح منسوب به خداست و درسطح دیگر منسوب به فاعل مختار این مطلب یکی از عقاید صحیح که در اسلام روی آن تاکید شده است و هیچ لزومی ندارد که ما بخواهیم یک کار را صرفا به یکی از این دو نسبت دهیم.
این اندیشه متعالی و دقیق با تبیین اراده انسان در طول اراده حق تعالی از سویی قضا و قدر الهی را نفی نمی کند و توحید فاعلی خدا را اثبات می نماید و از سویی اراه و اختیار انسان را اثبات می کند اراده واختیاری که هر انسان سالمی با مراجعه به وجدان ودرون خود آن را می یابد.
مثال خیلی مناسب مثال حادثه کربلاست.این حادثه زمینه ای مختلف دارد وبرای افراد مختلف نتایج متفاوت.این حادثه معلول انتخاب های زیر است
1) عملکرد اختیاری بد یزید در تعرض به امام حسین علیه السلام
2) عملکرد اختیاری بد ابن زیاد و عمر سعد و لشگر آنها
3) عملکرد بد خواص و بزرگان اسلام در عدم برخورد با منکرات
4) عملکرد خوب امام حسین علیه السلام ویارانش در انجام وظیفه
و.....
در این حادثه نتایج متعددی هم کسب میشود خدا به گونه ای این صحنه را می آراید که سنتهای مختلف خدا درآن نمایان میشود.به عنوان نمونه
1) به واسطه این حادثه امام حسین علیه السلام ویارانش مورد آزمایش و ابتلا قرار میگیرند وسرافراز بیروم می آیند
2) به واسطه این حادثه عده ای با عمل اختیاری خود به اوج شقاوت می رسند
3) برخی در این حادثه تنبیه می شوند
4) برخی از این حادثه درس عبرت می گیرند
5) خدا به این وسیله دین خدا را بیمه می کند و مایه حیات دین را در عصرهای آینده فراهم می کند
6) الگویی برای آزادگی واخلاص به تمام مردم جهان معرفی میشود
7) باعث سرنگونی سریعتر امویان می شود
و.......
خلاصه مطلب این که از سویی اتفاقات عالم منسوب به خدا هستند و از دایره توحید افعالی خارج نیستند و ممکن است مشمول یکی از سنت های الهی شوند و از سویی منسوب به فاعل مختار آن هستند و ممکن است برخی موارد ظلم وبی عدالتی از سوی فاعل مختار آن باشد.
البته همانطور که تذکر دادم همیشه هر حادثه ای به خیر وصلاح ما نیست بلکه خدا سنت های مختلفی دارد که بسته به عملکرد شخص یا گروه ممکن است مشول آن سنتها شده باشد که برای از این سنتها مثل سنت استدارج در واقع فرصتی است که داده میشود تا شخص شقاوت خود را بیشتر کند.
درمرحله عمل وظیفه ما این است که از طرفی در حوادث بهترین عملکرد را داشته باشیم .یعنی با اندیشه و مشورت وبرنامه ریزی وتلاش سعی کنیم که به بهترین شکل عمل کنیم و جایی که نیاز است سعی کنیم حق خود را بگیریم و در برابر ظالم بایستیم و از طرفی در دل بدانیم هیچ چیز از دایره قضای الهی خارج نیست و هر اتفاقی آزمایش است برای ما وچه بسا مصلحتی، تنبیهی، تذکری، تشویقی و.... در آن برای ما وجود داشته باشد.
با سلام و درود
در مورد اصل وجود دختری از حضرت اباعبدالله علیه السلام که در شام به شهادت می رسند تردیدی وجود ندارد و فقط اختلاف در نام اوست که آیا رقیه است یا نه؟؟!
با این وجود برخی حتی در مورد وجود آن حضرت هم تشکیک کرده اند و یا اینکه توهم تشکیک وجود دارد که در این پست سعی میکنیم به این مطلب بپردازیم!
جناب سید محمود ده سرخی در پاورقی کتاب خود به نام رمز المصیبة می نگارد :
پاسخ این است اولا تا امام زمان (عج) به این دهه اول و این مجالس عنایت ویژه نداشته باشد میلیونها نفر در این دهه شور حسینی به سرشان نمی افتد این نشان دهنده این است که رازی در این دهه است .
آن راز این است که تا روز عاشورا باید معلوم شود حسینی هستیم یا یزیدی و روز عاشورا بر این سرنوشت مهر تأیید می خورد.
- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: کَتَبَ أَبِی فِی وَصِیَّتِهِ أَنْ أُکَفِّنَهُ فِی ثَلَاثَةِ أَثْوَابٍ أَحَدُهَا رِدَاءٌ لَهُ حِبَرَةٌ کَانَ یُصَلِّی فِیهِ یَوْمَ الْجُمُعَةِ وَ ثَوْبٌ آخَرُ وَ قَمِیصٌ فَقُلْتُ لِأَبِی لِمَ تَکْتُبُ هَذَا فَقَالَ أَخَافُ أَنْ یَغْلِبَکَ النَّاسُ وَ إِنْ قَالُوا کَفِّنْهُ فِی أَرْبَعَةٍ أَوْ خَمْسَةٍ فَلَا تَفْعَلْ وَ عَمِّمْنِی بِعِمَامَةٍ وَ لَیْسَ تُعَدُّ الْعِمَامَةُ مِنَ الْکَفَنِ إِنَّمَا یُعَدُّ مَا یُلَفُّ بِهِ الْجَسَدُ.(1)
- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ یُونُسَ بْنِ یَعْقُوبَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قَالَ لِی أَبِی یَا جَعْفَرُ أَوْقِفْ لِی مِنْ مَالِی کَذَا وَ کَذَا لِنَوَادِبَ تَنْدُبُنِی عَشْرَ سِنِینَ بِمِنًى أَیَّامَ مِنًى.(2)
حضرت صادق(ع) فرمود: پدرم در وصیت خود نوشت او را در سه جامه کفن کنم. ردائى که زرد رنگ بود و در روزهاى جمعه با آن نماز می خواند و یک جامه دیگر و پیراهنى. عرض کردم: پدر این یکى را ننوشته اى. فرمود می ترسم مردم عیب جوئى کنند و بگویند در چهار یا پنج جامه پدرش را کفن نموده؛ ولى بر سرم عمامه اى ببند زیرا عمامه جزء کفن محسوب نمی شود. کفن آن چیزى است که جسد را بپوشاند.
حضرت صادق فرمود: پدرم به من سفارش کرد که از مالم فلان مبلغ را وقف کن تا نوحه سرایان در ایام حج در منى برایم نوحه سرائى کنند.
پی نوشت:
1. الکافی (ط - الإسلامیة)،ج3، 144.
2. الکافی (ط - الإسلامیة)،ج5،117.